Ο Βρετανός νεο-δαρβινιστής βιολόγος Richard Dawkins είναι γνωστός παγκοσμίως, μετά την έκδοση κυρίως του πολύκροτου βιβλίου του Η περί Θεού αυταπάτη, που έγινε μπεστ-σέλερ και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Εκεί, ο Dawkins ισχυρίζεται πολλά υποκειμενικά, ασύστατα και ατεκμηρίωτα εναντίον της θρησκείας αδιακρίτως, και, ιδιαίτερα, εναντίον της Βίβλου και του Χριστιανισμού. Ότι δηλαδή, Ιησούς δεν υπήρξε, και αν υπήρξε δεν έκανε θαύματα, ο απ. Παύλος δεν έγραψε τίποτα για τον ιστορικό Ιησού, ο Ιησούς (εάν υπήρξε), ναι μεν, υπήρξε δάσκαλος αγάπης, αλλά σε μια εσω-ομάδα, δηλαδή, μόνο μεταξύ των Ιουδαίων οπαδών του (όπως και ο Ιουδαϊσμός διδάσκει κάτι παρόμοιο, και μίσος στους εχθρούς), και ότι, ο απ. Παύλος είναι αληθινός ιδρυτής του Χριστιανισμού και μάλιστα, του κυρίου δόγματος της απολυτρωτικής θυσίας του Χριστού, ότι τα Ευαγγέλια αποτελούν μυθοπλασία και αντιφάσκουν… ότι το Ευαγγέλιο του Ιούδα και του Θωμά και άλλα απόκρυφα, είναι σπουδαιότερα από τα κανονικά και προσφέρουν κι αυτά μια άλλη εικόνα περί Χριστού και Χριστιανισμού.
Επιλέγω ν’ ασχοληθώ μ’ αυτά τα θέματα, γιατί αποτελούν την σπονδυλική στήλη τόσο του Χριστιανισμού, όσο και της αντίθετης διαστρεβλωμένης επιχειρηματολογίας του Dawkins. Αν ο Richard Dawkins αποδειχθεί ελλιπής σ’ αυτά τα θέματα, ανακύπτει εύλογο το ερώτημα, πόσο επαρκής και ικανοποιητικός μπορεί να θεωρηθεί και σε άλλα θέματα που υποστηρίζει και αναπτύσσει στο εν λόγω βιβλίο του, αλλά και αλλού.