Αθώοι δεν ήμασταν ποτέ,
όμως ούτε και ένοχοι.
Θέλαμε μόνο να χτίσουμε κάτι μικρό,
βιαστικά, όπως όπως, εκ των ενόντων.
Προσμέναμε την άλλη αυγή
μήπως γυρίσει ο τροχός
κι έρθει κάτι καλύτερο,
τουλάχιστον λιγότερο πικρό,
μια άλλη μέρα, με νέες ελπίδες,
όρους, προσδιορισμούς.
