Η συγκεκριμένη συλλογή ιστοριών, η οποία πρωτοκυκλοφόρησε το 1976, δημιουργώντας τεράστια αίσθηση, σύστησε στο αναγνωστικό κοινό έναν συγγραφέα ο οποίος ήταν προορισμένος να γίνει κλασικός. Τα διηγήματα του Κάρβερ ισορροπούν ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα της καθημερινής ζωής συνηθισμένων ανθρώπων και τον ανέδειξαν στον αμερικανό Τσέχοφ.
Η έκδοση πλαισιώνεται από αναλυτικές πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του και εκτενές επίμετρο του μεταφραστή.

Δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει κανείς τον πολύ σημαντικό ρόλο του Κάρβερ στη δυναμική τάση αποδέσμευσης της νέας γενιάς πεζογράφων από τα ασφυκτικά πρότυπα των «μεταμοντέρνων» συγγραφέων των δεκαετιών του ’60 και του ’70 (Thomas Pynchon, John Barth, Donald Barthelme κ.ά.) και την επιστροφή σε θέματα και αξίες αιώνιες, που βγαίνουν μέσα από την καθημερινή ζωή. Όπως σημείωσε και στη νεκρολογία του για τον Κάρβερ ο φίλος του συγγραφέας Tobias Wolff, «Όταν πρωτοκυκλοφόρησε η συλλογή Λοιπόν, θα πάψεις, σε παρακαλώ; τα διηγήματα αυτά έδιναν μια νέα εικόνα της Αμερικής, με μια φωνή που δεν είχε ξανακουστεί ως τότε. Η ανθρωπιά τους, η αλήθεια τους, το φευγαλέο χιούμορ τους, η μουσική που έβρισκαν στον καθημερνό λόγο –στις ίδιες τις αδυναμίες του καθημερνού λόγου–, με συγκλόνισαν. Ήταν ολοφάνερα ένας δεξιοτέχνης».
από το επίμετρο του μεταφραστή

Όταν γράφω ένα διήγημα κι υπάρχει κάποιος που συντονίζεται μ’ αυτό κατά κάποιον τρόπο, τότε είμαι ευτυχισμένος. Τι άλλο να θελήσω; Είναι σημαντικό να κάνω αυτή τη δουλειά, γιατί κάποιος τη χρειάζεται. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως είμαστε άνθρωποι.
Raymond Carver

ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Ο Κάρβερ είναι ο φυσικός διάδοχος του πραγματικού μέντορά του, του Άντον Τσέχοφ.
Financial Times

Με μοναδική εγρήγορση συλλαμβάνει το μοναδικό, φαινομενικά ασήμαντο γεγονός που αλλάζει δραματικά την πορεία μιας ζωής ή της σχέσης δυο ανθρώπων.
Sunday Telegraph

O Κάρβερ είναι ο απόλυτος μετρ της διαυγούς και εύγλωττης λεπτομέρειας.
Daily Telegraph

Ο Κάρβερ είναι συγγραφέας συγκλονιστικής εντιμότητας και συμπόνιας. Απαλλαγμένος εντελώς από επιτήδευση και μελοδραματισμό, περιγράφει και αποκαλύπτει τον κόσμο όπως τον συλλαμβάνει το μάτι του. Με τέτοια καθαρότητα που σχεδόν σου ραγίζει την καρδιά.
Washington Post