Η βενετοκρατούμενη Κρήτη του ΙΖ΄ αιώνα, λίγο πριν από την πτώση της στον Ασιάτη κατακτητή, είναι ένας κόσμος αλληλοπεριχώρησης, αλλά σ’ ένα συγκρουσιακό σχήμα φιλότητος και νείκους. Στον Αντισκάρο οι ήρωες αναζητούν την ταυτότητά τους ώς την ύστατη στιγμή ανάμεσα στην παράδοση της Ελληνικής Ανατολής και στον αναδυόμενο Νέο Κόσμο της Δύσης. Ο ντοτόρος Νικολός είναι ένας διχασμένος ήρωας· είναι αυτός που δεν είναι και δεν είναι αυτός που είναι. Παράλληλα, η Κιάρα, ο Δοσίθεος, ο Μητροφάνης, ο Λομπάρδος, οι εκπρόσωποι της Γαληνοτάτης είναι δυνάμεις ενός πεδίου, στο οποίο ο ήρωας θα περάσει με τις πράξεις και τις αποφάσεις του σε μια τραγική διάσταση.
