Υπόθεση: Μία ωραία κοπέλα την απήγαγαν ληστές. Καθώς ήταν απελπισμένη και απαρηγόρητη, μία γριά δούλα για να την ενθαρρύνει, της είπε την ακόλουθη ιστορία:

«Κάποιος βασιλιάς είχε τρεις κόρες, από τις οποίες η μικρότερη, η Ψυχή, όντας πανέμορφη εξόργισε την Αφροδίτη, επειδή λατρευόταν από τον κόσμο σαν θεά για την ομορφιά της. Η Αφροδίτη πρόσταξε τον γιο της Έρωτα να εμβάλει στην Ψυχή πόθο για άνθρωπο τιποτένιο, ο οποίος θα την κάνει δυστυχισμένη. Επειδή η Ψυχή έμενε άγαμη, ενώ οι αδελφές της παντρεύθηκαν, οι γονείς της, σύμφωνα με χρησμό, την εξέθεσαν σε βράχο όπου θα εμφανιζόταν ο μνηστήρας. Ο Ζέφυρος τη μετέφερε σε μυστηριώδες έρημο ανάκτορο, όπου τη νύχτα εμφανιζόταν ο άγνωστος μνηστήρας και την ημέρα εξαφανιζόταν. Η Ψυχή τον παρακαλεί να επιτρέψει να την επισκεφθούν οι αδελφές της, για να καθησυχάσουν οι γονείς της. Αυτός αναγκάζεται να υποχωρήσει, αλλά τη συμβουλεύει να μη ζητήσει ποτέ να ιδεί τη μορφή του για να μην πάθει κακό η ίδια. Ο Ζέφυρος μεταφέρει στο ανάκτορο τις αδελφές της, οι οποίες εντυπωσιάζονται από τον πλούτο που υπάρχει μέσα και προσπαθούν μάταια να μάθουν ποιος είναι ο σύζυγός της. Στην τελευταία τους επίσκεψη την πείθουν ότι ο σύζυγός της είναι τερατώδες φίδι και πρέπει να τον σφάξει. Η Ψυχή την επόμενη νύχτα, καθώς ετοιμάζονταν να τον σφάξει, υπό το φως του λύχνου αναγνωρίζει ότι είναι ο Έρως και μαγεύεται από την ομορφιά του. Όμως θερμή σταγόνα λαδιού του λύχνου έπεσε στον ώμο του παρακοιμωμένου Έρωτος, ο οποίος ξυπνά και πετά στον αιθέρα, ενώ η Ψυχή προσπαθώντας να τον κρατήσει από το πόδι, αιωρείται και τέλος πέφτει στη γη. Απογοητευμένη πασχίζει απεγνωσμένα να πνιγεί σε παρακείμενο ποταμό, ο οποίος με ελιγμούς τη μεταφέρει στην όχθη του. Αναζητώντας τον σύζυγό της περιπλανιέται μάταια, οπότε απελπισμένη προσφεύγει στην Αφροδίτη, η οποία ήδη έχει φυλακίσει τον Έρωτα, επειδή ερωτεύθηκε την Ψυχή. Η θεά προστάζει την ταλαίπωρη κοπέλα να εκτελέσει δυσκολώτατα επικίνδυνα έργα, τα οποία φέρνει εις πέρας με τη βοήθεια αναπάντεχων συνεργών (μυρμηγκιών, αετού κ.λ.π.). Ο Έρως δραπετεύει από το δεσμωτήριο και πηγαίνει στον Δία για να τον παρακαλέσει. Ο ύπατος θεός κάνει την Ψυχή αθάνατη και στο συμπόσιο των θεών τελείται ο γάμος του Έρωτος και της Ψυχής, από τους οποίους γεννήθηκε η Ηδονή.» (Από την έκδοση)