- Το πρώτο κείμενο με τίτλο "Σε ήχο πλάγιο και εναρμόνιο" είναι ένα δοκίμιο αφιερωμένο στη σχέση της μουσικής με τη γλώσσα. Πρώτη φορά δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ίνδικτος" (τεύχος 12-13, 2001), και ουσιαστικά αποτέλεσε την αφορμή για να γράψω στη συνέχεια τη "Φωνή αύρας λεπτής". Κείμενο για τη μουσική και την ποίηση στον Παπαδιαμάντη, το οποίο διαβάστηκε στο Λαογραφικό Μουσείο της Φιλοπρόοδης Ένωσης Ξάνθης, το Δεκέμβρη του 2009.
- Ακολουθεί "Το καμίνι που δροσίζει". Αναφέρεται στο φυσικό περιβάλλον, τον άνθρωπο και τη σχέση τους στα διηγήματα του Παπαδιαμάντη. Μια προσέγγιση με οικολογικές και θεολογικές προεκτάσεις. Αναγνώστηκε στην Ακαδημία Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης το Δεκέμβρη του 2009. [...]
