Η περίπτωση του Μένιου Κουτσόγιωργα δεν ήταν μια υπόθεση διαφθοράς και μόνο, αλλά πρωτίστως μιας ίντριγκας που δεν είχε, δυστυχώς, έγκαιρα καταλάβει ο πανέξυπνος αυτός άνθρωπος. Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιες αδυναμίες, αλλά ένας πολιτικός που καλπάζει για την Πρωθυπουργία, οφείλει να καταπνίγει τις αδυναμίες του και να βαδίζει αταλάντευτος το δρόμο που είχε επιλέξει και που οι περιστάσεις τον έφερναν πιο κοντά στο να γίνει ο πρώτος πολίτης της χώρας, αφού και ικανός ήταν και είχε προσφέρει πολύ περισσότερα των ανύπαρκτων νοματαίων που είχαν ήδη μαζευτεί στη Χαριλάου Τρικούπη. Όλοι όσοι βρίσκονται κοντά σε αυτούς που ασκούν εξουσία, είτε έχουν επιλεγεί από τον ηγέτη, είτε βρίσκονται με άλλη σχέση, οφείλουν να είναι οπλισμένοι με τη δύναμη των συντρόφων του Οδυσσέα, όπως μας τους έχει περιγράψει ο θείος Όμηρος, ιδίως στην Μ` ραψωδία του. Και αν ακόμη τους προστάξεις, λέει, τους συντρόφους σου, να σε λύσουν από το κατάρτι, γιατί έχεις μαγευτεί από τον ήχο των Σειρήνων, εκείνοι, που είχαν πάντα στο νου τους την Ιθάκη, όχι μόνο δεν πειθάρχησαν σε αυτήν την εντολή, αλλά τον έδεσαν ακόμη πιο σφιχτά! Στην περίπτωση του Μένιου συνέβη το ακριβώς αντίθετο, και ακόμη πιο αποκρουστικό: Τον πρόδωσαν!