Με το Ν. 4512/2018 ο νομοθέτης επιχείρησε την εκ βάθρων αναδιοργάνωση της διαμεσολάβησης ως μεθόδου εναλλακτικής επίλυσης των διαφορών. Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται μια πρώτη ερμηνευτική προσέγγιση της σημαντικότερης από τις καινοτομίες του νέου νόμου, της θέσπισης υποχρεωτικής προδικασίας απόπειρας διαμεσολάβησης επί ποινή απαράδεκτου της συζήτησης. Η καταγραφή και απόπειρα επίλυσης των ερμηνευτικών ζητημάτων είναι ενδεικτική, καθώς το νομοθέτημα ούτε έχει τύχει ακόμη νομολογιακής εφαρμογής ενώ η ερμηνευτική του επεξεργασία βρίσκεται εισέτι σε πρώιμο στάδιο. Δυστυχώς, οι ρυθμίσεις του νέου νομοθετήματος είναι συχνά νομοτεχνικά πληθωρικές, χωρίς να συνεκτιμούν πάντοτε τις ιδιαιτερότητες των λοιπών ρυθμίσεων του ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου, ώστε να μπορεί να διατυπωθεί με ασφάλεια η εκτίμηση, ότι μόνον η απόπειρα πρακτικής εφαρμογής του θα αναδείξει την πλήρη έκταση των δικονομικών ζητημάτων που η εγείρει η νέα ρύθμιση.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ........................................................................................ VII
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ ............................................................................ ΧΙII
§ 1. . ΕΙΣΑΓΩΓΗ .................................................................................. 1
§ 2. . Ο υποχρεωτικός χαρακτήρας της προδικασίας διαμεσολάβησης - ενδοιασμοί συμβατότητας με το δικαίωμα δικαστικής ακρόασης και το δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας.............................................................................. 7
2.1... Εισαγωγή .................................................................................. 7
2.2... Συγκριτικά δεδομένα ................................................................ 9
2.5.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις ........................................... 23
2.5.2. Ειδικότερα, η νομοθετική ratio του άρθρου 182 Ν. 4512/2018 24
2.5.3. Αποτίμηση της υποχρεωτικής προδικασίας διαμεσολάβησης υπό το πρίσμα των κριτηρίων της απόφασης Alassini του ΔΕΕ .................................... 25
2.5.3.1. Ειδικότερα η υποχρεωτική παράσταση του διαδίκου μετά δικηγόρου στη διαδικασία της διαμεσολάβησης ......................................... 27
2.5.3.2. Η αναστολή των δικονομικών προθεσμιών, της παραγραφής και της αποσβεστικής προθεσμίας κατά το άρθρο 185 ........................ 30
2.5.3.3. Η οικονομική επιβάρυνση του διαδίκου ως φραγμός στην πρόσβαση στη δικαιοσύνη ............................................................................. 31
2.5.3.4. Ειδικώς η καθιέρωση πλασματικής ελάχιστης αμοιβής του διαμεσολαβητή ανά διαμεσολάβηση .................................................. 38
2.5.3.6.1. ................ Έλλειψη εξουσίας διάθεσης 43
2.5.5. Το ασυμβίβαστο των ε.τ. δικαστικών λειτουργών με την ιδιότητα του διαπιστευμένου διαμεσολαβητή ............................................................... 57
2.5.6. Περιορισμοί ως προς την ιδιότητα του εκπαιδευτή διαμεσολαβητών 57
§ 3... Τα κύρια χαρακτηριστικά της ρύθμισης της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης στο Ν. 4512/2018 – διαφορές από τις λοιπές μεθόδους εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς ................................................................................................... 61
3.3... Μορφές διαμεσολάβησης στο Ν. 4512/2018 ........................... 66
§ 4... Πεδίο εφαρμογής της υποχρεωτικής προδικασίας της διαμεσολάβησης 69
4.1... Γενικές Παρατηρήσεις .............................................................. 69
4.2. . Διαφορές οροφοκτησίας (182 § 1 στ. α’ 1)............................... 72
4.3... Διαφορές γειτονικού δικαίου (182 § 1 στ. α’ 2) ........................ 74
4.4... Αυτοκινητικές διαφορές (182 § 1 στ. β’)................................... 76
4.4.1. Καταλαμβανόμενες υποθέσεις από την υποχρεωτική προδικασία διαμεσολάβησης ..................................................................................... 76
4.4.3. Η εξαίρεση των αυτοκινητικών διαφορών που αφορούν θάνατο ή σωματική βλάβη ..................................................................................... 80
4.5... Διαφορές από αμοιβές (182 § 1 στ. γ’) .................................... 83
4.6... Οικογενειακές διαφορές (182 § 1 στ. δ’) ................................. 86
4.7... Οι διαφορές από ιατρική ευθύνη (182 §1 στ. ε’) ...................... 92
4.9... Διαφορές από χρηματιστηριακές συμβάσεις (181 § 1 στ. ζ’) .. 96
4.10. Μερική ανακεφαλαίωση .......................................................... 100
4.11. Εξαιρέσεις από την υποχρεωτική προδικασία διαμεσολάβησης του άρθρου 182 § 1 ................................................................................................... 101
§ 5... Η επίσπευση της προδικασίας υποχρεωτικής διαμεσολάβησης 111
5.1... Κίνηση της διαδικασίας ............................................................. 111
5.2... Ενεργητική νομιμοποίηση για την επίσπευση της υποχρεωτικής προδικασίας διαμεσολάβησης ................................................................................................... 113
5.3... Παθητική νομιμοποίηση στην πρόσκληση ............................... 116
5.5... Η συμμετοχή των διαδίκων στη διαδικασία της διαμεσολάβησης 122
5.6... Η διάρκεια της εισαγωγικής συνεδρίας ................................... 129
5.7... Οι συνέπειες της υποβολής αίτησης προς διαμεσολάβηση .... 130
§ 6... Η υποχρέωση έγγραφης ενημέρωσης του εντολέα περί της δυνατότητας διαμεσολάβησης ................................................................... 135
§ 7... Λειτουργία του απαραδέκτου της συζήτησης ................ 137
§ 8... Η επιβολή των χρηματικών ποινών του άρθρου 182 .... 143
§ 9... Το πρακτικό επίλυσης της διαφοράς ................................ 147
§ 10. Θέματα διαχρονικού δικαίου ............................................. 153
§ 11. Ερμηνευτικά πορίσματα της μελέτης ............................. 155
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ................................................................................... 187
