Πρόλογος

Το πόνημα – βιβλίο αυτό αποτελεί αποτύπωμα καρδιάς για τον λογοτέχνη. Ουσιαστικά αντικατοπτρίζει την ιδιαίτερη βιοψυχική του ιδιοσυστασία και ολάκερο τον ψυχισμό του. Ο λογοτέχνης όντας ορφανός από την ηλικία του λίκνου, αποτυπώνει στο πόνημα αυτό όλα τα βιώματα, που εμφιλοχώρησαν στον ψυχικό του κόσμο, στο χωριό της ψυχής και της ζωής του, στο Όριον, όπως το κατονομάζει στο πόνημά του αυτό.

Το Όριον αποτελεί για τον λογοτέχνη τον ζωτικό χώρο των χρόνων της πικρής παιδικής βιωτής και των κατοπινών χρόνων της νιότης, όπου έπλασε τα όνειρα και τα οράματά του για τον πηγαιμό στην προσωπική του Ιθάκη της ευδοκίμησης, της καταξίωσης και της επιτυχίας.

Πέρα, όμως, από τα προσωπικά βιώματα του λογοτέχνη, τα οποία διαπερνούν τις σελίδες του παρόντος πονήματος, γίνεται εκτενής αναφορά στη λαογραφική και ιστορική διάσταση του Ορίου. Συγκεκριμένα, καταβάλλεται από τον λογοτέχνη προσπάθεια, ώστε να παρουσιαστεί, με όσο το δυνατόν αντικειμενικό πνεύμα, η δημιουργία του Ορίου, καθώς επίσης και η ιστορική του διαδρομή.

Ακόμα, δίδεται από τον λογοτέχνη ιδιαίτερη έμφαση στο να παρουσιαστούν με ανεξίτηλα χρώματα τα ήθη, τα έθιμα και οι δοξασίες που είναι συνδεδεμένα με τον λαογραφικό ιστό του Ορίου και που ο πανδαμάτορας χρόνος πεισματικά, στο ανελέητο πέρασμά του, προσπάθησε να τ’ απαλείψει από το παλίμψηστο της μνήμης των κατοπινών γενεών του χωριού αυτού.

Επιπλέον, στο πόνημα αυτό περιλαμβάνονται τα παιχνίδια, που ζήσαμε και παίξαμε σε αλλοτινούς χρόνους και που σήμερα είναι άγνωστα στα παιδιά, γιατί η αλόγιστη τεχνολογική εξέλιξη τα έθεσε στο περιθώριο ως ξεπερασμένα και παλιομοδίτικα, προτάσσοντας άλλους τρόπους παιδικής επικοινωνίας, που σε καμία περίπτωση δεν εμφιλοχωρούν στα σωθικά τους η ανυπόκριτη αγάπη, η ευαισθησία και η τρυφερότητα.

Τέλος, από το βήμα αυτό πηγαία αναδύεται η ανάγκη του λογοτέχνη να ευχαριστήσει εγκάρδια την ελληνική λογοτεχνική κοινότητα για την ιδιαίτερη τιμή προς το πρόσωπό του, αλλά και για την αναγνώρισή του στα λογοτεχνικά δρώμενα, που τον καθιστά υπόχρεο να συνεισφέρει, με τις ταπεινές του δυνάμεις, την εσώψυχη προσφορά του στα γράμματα, κατά την πικρή περίοδο της υφιστάμενης οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης, που επισκιάζει τη χειμαζόμενη και κατατρεγμένη κοινωνία μας.

Ο Λογοτέχνης,

Δρ. Αναστάσιος Σταμ. Ντάνος