Το κόκκινο και το άσπρο
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-435-579-2
Πόλις, Αθήνα, 3/2018
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
€ 14.00 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
14 x 21 εκ., 142 σελ.
Περιγραφή

Ένας παππούς προσφέρει λεμόνια αντί για λουλούδια. Μια γυναίκα σε αναπηρικό καροτσάκι βουτάει στη θάλασσα. Ένα μικρό κορίτσι προσπαθεί να επιβιώσει στον κόσμο των μεγάλων. Διαφορετικοί άνθρωποι που ζουν σ’ έναν τόπο που δεν κατονομάζεται αλλά που γρήγορα μοιάζει οικείος. Ο κύριος Νίκος, η Ελενίτσα, ο κύριος Π., ο γιατρός με το κόκκινο σακίδιο. Όλοι διαφορετικοί μεταξύ τους με κοινό σημείο αναφοράς το νερό που άλλοτε ξεπλένει τον πόνο και την απογοήτευσή τους κι άλλοτε ζωντανεύει όνειρα του παρελθόντος ή και του μέλλοντος, καθώς αυτοί αναμετριούνται με την απώλεια και την προσδοκία μέσα στον χρόνο που παύει να υπάρχει.

                Όπως το νερό που διαρκώς κινείται και αλλάζει μορφή, σ’ έναν αιώνιο κύκλο που διατηρεί τη ζωή, έτσι και τα πρόσωπα των δεκαοχτώ αυτών ιστοριών μετακινούνται από τη μία στην άλλη, ίδια ή αλλαγμένα έτσι όπως η ζωή τα έχει μεταμορφώσει, διανύοντας μια κυκλική τροχιά, στο κέντρο της οποίας προβάλλει η ελπίδα.

***

Η Ελένη Στελλάτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Κατάγεται από το Πυργί Κεφαλονιάς. Σπούδασε Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αυτό είναι το πρώτο της βιβλίο.

Βιβλιοκριτικές
Μαρίας Στασινοπούλου, Στη ρευστότητα των ανθρώπινων πραγμάτων, bookpress, 25/10/2018
Δεκαεννέα ιστορίες, μονοσέλιδες, ολιγοσέλιδες ή με περισσότερες σελίδες, αποτελούν το πρώτο, ενδιαφέρον πεζογραφικό βιβλίο της Ελένης Στελλάτου. Οι ιστορίες της διαδραματίζονται, γενικώς, κάπου στην Ελλάδα, σε πιθανές, κατονομαζόμενες ή υπονοούμενες περιοχές της – μιλάει για τη Σάμη και την Κεφαλονιά, ενώ το «Σπάρτα Ινν» και ο Άγιος Νίκων, για παράδειγμα, παραπέμπουν στη Σπάρτη και τα ιαματικά λουτρά με τα συμφραζόμενά τους θυμίζουν Λουτράκι. >>>
Οι χαρακτήρες του βιβλίου επικοινωνούν και μεταξύ τους όχι μόνο στον χρόνο (ή σε ό,τι ο καθένας εικάζει ως χρόνο) αλλά και στον χώρο. Μια παραλιακή πόλη να ατενίζει τη θάλασσα, και οι ήρωες να διαπραγματεύονται τη φυγή τους – έτσι ή αλλιώς, ο καθένας με τον τρόπο του. Η μνήμη των ανθρώπων χτίζει τα κομμάτια της με όλες τις αισθήσεις, με ό,τι μπορεί κάθε φορά να αποθηκεύει. Από το εξώφυλλο αρχίζει να ξετυλίγεται αυτό το νήμα φέρνοντας στον νου παλιές μνήμες από παιδικά παιχνίδια, ξύλινα λουστραρισμένα αλογάκια για μια πρώτη γνωριμία με το άλλο «παιχνίδι», αυτό της ζωής. >>>

Add: 2018-03-01 13:55:12 - Upd: 2020-10-23 13:46:29