ΤΑ ΕΙΔΑ

Τὰ εἶδα ποὺ χωρίσανε

πάνω στὰ βουνὰ

κοντὰ στὸ νερὸ

μετὰ τὸ σμίξιμο.

Καθρεφτίστηκαν γιὰ λίγο

κοιτάχτηκαν ἀνήσυχα

τίναξαν τοὺς λαιμοὺς στὸν οὐρανὸ

θρόισαν τὰ φυλλώματα μπροστά μου.

Κάτι ψιθύρισαν στ’ αὐτὶ

κάτι ὑποσχέθηκαν.

Καὶ τὰ ζαρκάδια ὑπόσχονται

ἀναρωτήθηκα.

Δρακόλιμνες, τὰ λυπημένα μάτια τῶν βουνῶν καὶ τῶν θεῶν καθρέφτες.

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ὁ Γιάννης Ζαρκάδης γεννήθηκε στὴν Πέρδικα Θεσπρωτίας (1957). Ἀποφοίτησε ἀπὸ τὸ Γυμνάσιο Παραμυθιᾶς καὶ σπούδασε Χημεία στὸ Πανεπιστήμιο Πάτρας. Διαμένει μόνιμα στὴν Πάτρα ἀπὸ τὸ 1975. Διδάσκει ἀπὸ τὸ 1980 Μοριακὴ Βιολογία στὴν Ἰατρικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστήμιου Πάτρας. Τὰ πρῶτα του ποιήματα δημοσιεύτηκαν στὸ περιοδικὸ Πλανόδιον (1987). Ἔχει ἐκδώσει τὶς ποιητικὲς συλλογές: Ἀχερουσία μνήμη, Πλανόδιον (1991), Βαθιά του ζώου, Συνέχεια (1996), Σαρκοφάγος,Πλανόδιον (2002), Ὁ λύκος καὶ ἄλλα ἀντισώματα, Τυπωθήτω «λάλον ὕδωρ» (2009)