Από το εξώφυλλο, η Αρχοντούλα Διαβάτη μάς προσκαλεί να παρακολουθήσουμε το μετέωρο βήμα της γραφής ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο όνειρο. Στο εσώφυλλο το βιβλίο αποκαλείται «ποιήματα». Το εξώφυλλο, πολύσημο, με τίτλο Όπως η μπερλίνα, με τέλειο τροχαϊκό μέτρο, μας παραπέμπει σε παιδικό παιχνίδι, ενώ η ζωγραφιά απεικονίζει κοριτσίστικη φιγούρα, με μάτια καλυμμένα, με μάτια που δεν βλέπουν, έστω και για λίγο, την πεζή καθημερινότητα. >>>
Στο πεδίο της γραφής, το υποκείμενο γίνεται ταυτόχρονα και αντικείμενο παρατήρησης, σχολιασμού και ενός ισολογισμού της ζωής με κέρδη και επώδυνες διαψεύσεις. Κάτω από την αφήγηση διακρίνεται η ποιήτρια παρά την όποια διστακτικότητα, την ευγένεια και τα ποικίλα μέσα που μετέρχεται. Ένα δείγμα γραφής βλέπουμε ενδεικτικά στο ποίημα «Πρωτόλεια»: Έκανε την κίνηση να βγάλει τα γυαλιά της / Την εμποδίζανε / Μα τα γυαλιά της λείπανε... >>>
Μια αναδρομή ζωής, ένας υπαρξιακού τύπου αναστοχασμός αλλά και μια αναπόληση του παρελθόντος, απ’ τα οποία αντλείται χαρά και αισιοδοξία για τη γαλήνια στιγμή του παρόντος, χαρακτηρίζουν το τελευταίο βιβλίο του Τόλη Νικηφόρου Φλόγα απ’ τη στάχτη (εκδ. Μανδραγόρας, 2017). Το συναίσθημα είναι πλέον μεστό, όμως η αρχική ποιητική στόχευση παραμένει ίδια κι αναλλοίωτη. Το φως της δημιουργίας, το πρώτο αρχέγονο ... >>>