Τα «Σεμινάρια» που περιέχει αυτός ο μικρός τόμος είναι 48 πνευματώδη παίγνια – με μια γερή δόση υπερβολής, αλλά και με αρκετή σοβαρότητα κατά βάθος. Ασχολούνται κυρίως με τη γραφή και την ανάγνωση, άρα απευθύνονται σε επίδοξους συγγραφείς αλλά και στους αναγνώστες της λογοτεχνίας. Τα περισσότερα από αυτά αναρτήθηκαν στο facebook, την περίοδο 2016-2017, με αφορμή τις διαστάσεις που έλαβε το φαινόμενο των σεμιναρίων, που τείνει να γίνει πια θεσμός. Σκέφτηκα λοιπόν να υποδηλώσω, κάτω από τον μανδύα του χιούμορ, κάποιες προσωπικές μου απόψεις για το γράψιμο αλλά και για το διάβασμα. Σε κάθε περίπτωση, οι 48 αυτοί αφορισμοί δεν αποτελούν παρά ένα παιχνίδι με τα πράγματα του σιναφιού μας. Άλλωστε και η ίδια η λογοτεχνία ένα παιχνίδι είναι στην ουσία, αφού μιμείται τη ζωή και εξορκίζει τα φαντάσματα που μας απειλούν.

     Α.Π.

«Προτού να καταλύσετε τη φόρμα, μάθετε να τη χειρίζεστε. Μπορεί να ανακαλύψετε πως δεν χρειάζεται.»

«Είναι χάλια να μιλάτε σαν τον Μπουκόφσκι ενώ βλέπετε τον κόσμο με τα γυαλιά των αδελφών Μπροντέ.»

«Το κοινό που θα αγαπήσει τα βιβλία σας θα σας μοιάζει. Αν δεν έχετε σαφή εικόνα του εαυτού σας, γνωρίστε τους αναγνώστες σας.»

«Ή την τέχνη σας θα πάρετε στα σοβαρά ή τον εαυτό σας.»

«Οι άξιοι τεχνίτες είναι άνθρωποι καταδεκτικοί γιατί η τέχνη τούς έχει διδάξει την ταπεινότητα. Η πόζα είναι η στάση των ασήμαντων που πιστεύουν πως είναι πιο σπουδαίοι από αυτό που υπηρετούν.»