Μα κάτ’ από τη μέση της γεμάτη ήταν λέπια
κι αντί για πόδια είχε ουρά, μεγάλη και ψαρίσια.
Μισή ήτανε άνθρωπος, μισή ήτανε ψάρι
πλάσμα τρανό και μαγικό που το έλεγαν Γοργόνα.
Η σειρά Ιστορίες Νεοελληνικής Μυθολογίας μάς καλεί να θυμηθούμε και να γοητευτούμε ξανά από τα λόγια αλλοτινών καιρών, λόγια που παρηγορούσαν, συντρόφευαν, λόγια που προσπαθούσαν να εξηγήσουν όσα φόβιζαν ή μάγευαν κάποτε τους ανθρώπους. Ιστορίες βασισμένες στις παραδόσεις μας, που περνούσαν προφορικά από γενιά σε γενιά… για να τις διαβάζουμε μαζί με τα παιδιά μας σήμερα? σήμερα που δεν αφηγούμαστε όπως άλλοτε.
