«…σαν το φιλί που μ’ άφησε/ πένθος βαρύ στο στόμα.»
{loadmodule mod_artspr-article-banner} {loadposition artspr-article-banner}
Ο Δημήτρης Λέντζος φαίνεται πως παίζει με πράγματα που είναι σοβαρά, αλλά δεν παίζει. Με τον εαυτό του παίζει, τον εαυτό του απομυθοποιεί, στήνοντας, ξεστήνοντας το πορτρέτο του, πιάνοντας το νήμα από την αρχή. Τον τόπο, την πατρίδα του, τον άνθρωπο, τον κόσμο.
Η Μαύρη παπαρούνα του σαν πένθιμη άνοιξη μοιάζει. >>>
