Τον Απρίλιο του 1944, ο Ελληνοεβραίος Λεών Κοέν πέρασε την πύλη του Άουσβιτς. Κατά την παραμονή του στο στρατόπεδο, εξαναγκάστηκε να ενταχθεί στο δυναμικό της ειδικής μονάδας εργασίας που ήταν υπεύθυνη για την απομάκρυνση των σορών από τους θαλάμους αερίων και για την καύση τους στα κρεματόρια.

Η ιδιότητα του Λεών Κοέν ως μέλους της Ζόντερκομάντο καθιστά την αυτοβιογραφία του ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο, που μας γνωστοποιεί τις λεπτομέρειες της σκοτεινότερης σελίδας του εικοστού αιώνα, όπως τις έζησε ο ίδιος. Αποτελεί, επίσης, μια από τις ελάχιστες μαρτυρίες για τη μέρα που οι κρατούμενοι βρήκαν το θάρρος να ορθώσουν το ανάστημά τους και να εξεγερθούν στη ναζιστική φονική μηχανή, επιλέγοντας να πεθάνουν ελεύθεροι και με τους δικούς τους όρους.

Το πρώτο μέρος του βιβλίου αποτελείται από τις χαμένες μέχρι πρόσφατα και ανέκδοτες μέχρι σήμερα σημειώσεις του συγγραφέα, ενώ το δεύτερο μισό είναι μετάφραση του εξαντλημένου αγγλικού πρωτότυπου.