Στα ανά χείρας διηγήµατα υπάρχουν πολλά «ίσως» και «µάλλον».
Χάνονται µε τα χρόνια οι βεβαιότητες.
Ίσως µόνον η ενθεότης προβάλλει δειλά.
Τα διηγήµατα δεν είναι αυθεντικά.
Είναι από χίλιες µεριές διαµεσολαβηµένα· και απ’ την «αυθεντικότητα».
Αλλά τα ψέµατα µπορεί κατά στιγµές και κατά όψεις να περιέχουν αλήθεια. Και αντιστρόφως. Είναι µάλλον αυθαίρετες κατασκευές απ’ τα υλικά της ρευστής και χαώδους ζωής. Ίσως χρησιµεύουν –κυρίως οι µορφοποιήσεις τους– ως παρηγορητικές λαβές. Σ.Δ.
