ΓΙΑ ΔΎΟ ΣΧΕΔΌΝ ΑΙΏΝΕΣ η φωτογραφία, με το εύρος

των εφαρμογών της και την απίστευτη ευχέρεια στην πα-

ραγωγή εικόνων, απασχολεί ποικιλοτρόπως τη συλλογική

συνείδηση, ζυμώνοντας τη σχέση της με την ορατή πραγματικό-

τητα μέσα από διαρκείς προκλήσεις και δοκιμασίες. Το δοκίμιο

αυτό επιχειρεί, αναλύοντας αφενός την ιστορική μελέτη φυτών

του Karl Blossfeldt των αρχών του 20ού αιώνα και αφετέρου τα

μεταμοντέρνα ψευδο-φυτά του Joan Fontcuberta, να θέσει εκ

νέου το ερώτημα της φωτογραφικής πραγματικότητας, βασισμέ-

νο στα συμφραζόμενα της κάθε περιόδου. Καθώς οι αισθητικές

τάσεις εναλλάσσονται, η ιστορία με την ιδεολογία εξακολου-

θούν να συνυφαίνονται ακόμη στενά και η εξέλιξη της τεχνο-

λογίας καθιστά τη φωτογραφία πανταχού παρούσα όσο ποτέ

άλλοτε, εξακολουθούν να εγείρονται τα εξής ζωτικά ερωτήματα:

Γιατί αποδεικνύεται τόσο ανθεκτικός ο δεσμός της φωτογραφίας

με την πραγματικότητα; Μπορεί ο δεσμός αυτός να διακοπεί, εν-

δεχομένως, από την post-photography που διεκδικεί να κολυμπά

ελεύθερα στη θάλασσα των υπαρχουσών εικόνων, η στάθμη της

οποίας ανεβαίνει επικίνδυνα; Είναι η νατουραλιστική πιστότητα

της φωτογραφίας απλώς ένας καθρέφτης ή μήπως συγχρόνως

και μια παγίδα; Ενδιαφέρεται κανείς πραγματικά να κοιτάξει πίσω

από την κουρτίνα της αληθοφάνειας;