Δύο μνημειώδη έργα πολιτικής σάτιρας από τον πιο ευαίσθητο πολιτικά και κοινωνικά Αμερικανό συγγραφέα του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου. Στο πρώτο, τον “Μονόλογο του Βασιλιά Λεοπόλδου”, ο Μαρκ Τουέιν καταγγέλλει την εγκληματική διακυβέρνηση του Βασιλιά Λεοπόλδου Β` του Βελγίου στο Κονγκό· στο δεύτερο, ειρωνεύεται τον αδύναμο Τσάρο της Ρωσίας Νικόλαο Β, ο οποίος, έχοντας μόλις πνίξει στο αίμα μια ειρηνική διαδήλωση έξω από τα Χειμερινά Ανάκτορα, νιώθει την εξουσία του να κλονίζεται και αναζητεί στήριγμα στα εμβλήματα του αξιώματός του. Δύο έξοχα δείγματα πολιτικής εγρήγορσης και συγγραφικής τόλμης.
