Η Lady Cortisol (κορτιζόλη ονοµάζεται η ορµόνη του φόβου, του πανικού και της κατάθλιψης) είναι ένα εκτενές, παραληρηµατικό κείµενο, όπου µια γυναίκα απαντά στις εξαντλητικές και καταιγιστικές ερωτήσεις ενός απροσδιόριστου άντρα. Εντέλει, ποια είναι αυτή η φωνή που, κατά περίπτωση, συστήνεται ως Μάσα µε τον µπαλτά, Θρασόµυγα, Συνδεδεµένη 7591, Απαντησοµηχανή, Πανσεληνοειδής, Θλιµµένο πτώµα, Αυτή που πίνει καφέ, µπορεί όμως και τσάι, Ριγµένη στο πουθενά, Τεράστιο έκζεµα, Κουτσή µπαλαρίνα, Αστεία πληγή, κυρίως, όµως, Corti; Αλλά και ποιος ο ερωτών, µε το αδιάκριτο, αµφίθυµο, απειλητικό, υπνωτιστικό, χαοτικό ερωτηµατολόγιο; Μήπως αµφότεροι είναι φάσµατα µιας νοσηρής εµµονής; Ψυχιατρική συνεδρία, ανακριτική συνθήκη, πειραµατικό εργαστήρι, παραισθητική ή µεταφυσική εµπειρία, ονειρικό παζλ. Κάπου ανάµεσα. Ο συγγραφέας, διασχίζοντας µισοφώτιστες ζώνες της µνήµης, της επιθυµίας και της γλώσσας, διασταυρώνει κλίµα και τεχνικές θεατρικού µονολόγου µε υπαρξιακό θρίλερ. Εξοµολογητικός πυρετός, δυστοπικό άγχος, φάρσα της απόγνωσης. Ένα βιβλίο για τη δίψα του άδηλου εαυτού, σε µια εποχή ακραία και µεταβατική. Μετά το Aegypius monachus (2001) ο Μισέλ Φάις επιστρέφει και πάλι στη φόρµα της νουβέλας.