Ο Φρίξος, το φίλαυτο φταπόδι,
απ’ όλες τις λέξεις
που είχε μάθει στο σχολείο,
μία αγαπούσε και χρησιμοποιούσε κάθε μέρα.
«ΕΓΩ, ΕΓΩ, ΕΓΩ»,
ακουγόταν δυνατά από το στόμα του
και όλα τα πλοκάμια σηκώνονταν ψηλά
για να τα δει η δασκάλα
και να του δώσει τον λόγο.