«Η ποίηση στον τόπο αυτό, δεν υπήρξε παιχνίδι της φαντασίας, υπήρξε ζωή και σε τελευταία ανάλυση υπήρξε Παιδεία. Τα πιο υψηλά διδακτήρια και οι πιο υποδειγματικές εκκλη-σίες που λειτούργησαν ποτέ στον κόσμο αυτό, υπήρξαν τα αρχαία ελληνικά θέατρα, όπου ο ποιητικός λόγος, διαμοιρα-ζόταν ως ένα είδος άρτου της ψυχής, με δικαιοσύνη.
O ποιητικός μας λόγος υπήρξε ο εκφραστής της ελληνικής μοναδικότητας, γιατί μέσα στους ποιητές λειτουργεί ο ίδιος ο κόσμος και η φωνή τους είναι φωνή του κόσμου αυτού. Εικόνα του φυσικού περιβάλλοντος και φωνή του ανθρώπου, του οποίου η παρουσία αποτέλεσε το κέντρο της ελληνικής καρδιάς και του ελληνικού σκεπτικού».
Απόσπασμα από το λόγο του Νικηφόρου Βρεττάκου στην Ακαδημία Αθηνών «Ποιητικός Λόγος και Εθνική Αλήθεια» 9 Φεβρουαρίου 1988
