Νέα Ορλεάνη: πρόθυμη, ατίθαση, γεννημένη από πόρνες και μαχαιροβγάλτες· ξαναγεννημένη μέσα από την κρύα μήτρα της καταιγίδας. Στους δρόμους της άφησαν τα χνάρια τους μουσικοί, ζωγράφοι και συγγραφείς· μάγισσες, γκάνγκστερ και σαδιστές φονιάδες. Όλοι τους γλεντζέδες. Από τις αλέες και τα καταγώγια, μέχρι τις γιορτινές λεωφόρους και τα πολύφωτα μπαρ της, τριγυρνούν θεοί και δαίμονες, ήρωες και τέρατα· και πράγματα τόσο εξώκοσμα που αψηφούν κάθε περιγραφή. Ανάμεσά τους κι ένας χλομός άντρας με κατάμαυρα μαλλιά: τέρας, όσο και τζέντλεμαν κυνηγός τεράτων, όσο κι εθισμένος στο άγγιγμα των Ακατονόμαστων Θεών. Πάντοτε ανικανοποίητος, ακροβατεί μεταξύ του χιούμορ και της τρέλας, αναζητώντας το χαμένο τίμημα της ύπαρξής του: την ανθρώπινη ευφορία.

Στο δεύτερο βιβλίο της σειράς o συγγραφέας μάς μυεί στην ατμόσφαιρα της Jazz και της ποτοαπαγόρευσης στην παρακμιακή Νέα Ορλεάνη της δεκαετίας του ’20. Ο Κριστιάν Αμπρόζ καλείται να λύσει ένα ακόμα αλλόκοτο μυστήριο, συχνάζοντας σε  κακόφημα στέκια και  κυκλοφορώντας ανάμεσα σε μαφιόζους, πόρνες και κατά συρροή δολοφόνους.