Στις αρχές του 21ου αιώνα όλα δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία, η ελληνική κοινωνία, ο κοινωνικο-οικονομικός σχηματισμός στην Ελλάδα σε όλες του τις πτυχές, βρίσκονται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Πολλά αυτονόητα του παρελθόντος καταρρέουν. Πολλές βεβαιότητες εξέλιξης καταργούνται. Η δυναμική της παγκοσμιοποίησης δεν παύει να μεταμορφώνει εξελικτικά - και τις περισσότερες φορές υπογείως και αθόρυβα - το σύνολο του κοινωνικο-οικονομικού σχηματισμού και στη σημερινή Ελλάδα, μετασχηματίζοντας δραστικά τον δομικό κινητήρα της ανάπτυξής του: τις επιχειρήσεις οι οποίες διαρκώς αναζητούν την αποτελεσματική σύνθεση του στρατηγικού, τεχνολογικού και διοικητικού δυναμικού τους ως αναγκαίο όρο της ανταγωνιστικής επιβίωσής τους μέσα στην παγκοσμιοποίηση. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
