Υπάρχουν δύο άξονες στο βιβλίο αυτό. Ο ένας είναι συγχρονικός με τις πολιτικές εξελίξεις, τις παλινδρομήσεις στην εκπαίδευση και στον τρόπο με τον οποίο ο λαός προσλαμβάνει τα ιδεολογήματα των πολιτικών. Ο άλλος άξονας απεμπλέκεται από τις μεταλλάξεις και τη ρευστότητα του πολιτικού βίου και ασχολείται με σταθερά πολιτισμικά σημεία αναφοράς στον κόσμο των τεχνών και των γραμμάτων. Ο συγγραφέας αναφέρεται σε μεγάλους ξένους δημιουργούς και διανοητές, αλλά και στους ημέτερους αρχαίους και νέους. Χωρίς αυτούς ο πολιτικός μας βίος θα ήταν αφόρητος.
