Σε μια μικρή αποικιακή πόλη κι ένα φανταστικό νησί, τη Μάλατα, ο Τζόζεφ Κόνραντ στήνει το σκηνικό τούτης της νουβέλας, με κεντρικά πρόσωπα τον Τζέφρι Ρενουάρ και τη Φελίσια Μούρσομ, δυο χαρακτήρες ολότελα διαφορετικούς και αταίριαστους. Εκείνος είναι άνθρωπος της δράσης, λάτρης της περιπέτειας, ένα περήφανο και μοναχικό αγρίμι που επέλεξε να ζήσει αποτραβηγμένο στο εξωτικό νησί, και εκείνη μια γυναίκα της υψηλής λονδρέζικης κοινωνίας, ένα πλάσμα αινιγματικό και απρόσιτο, που αναζητά στην άλλη άκρη του κόσμου τα ίχνη του χαμένου αρραβωνιαστικού της. Το συναπάντημά τους σηματοδοτεί για τον ήρωα την απαρχή ενός έρωτα ανεκπλήρωτου και καταστροφικού…

 Ο Άποικος της Μάλατα είναι αναμφίβολα το γνησιότερο δείγμα τής κατά Κόνραντ απόψεως περί έρωτος. Έχει υπολογιστεί ότι οι 17 από τους 25 ήρωές του που εμπλέκονται σε κάποια ερωτική ιστορία χάνουν, άμεσα ή έμμεσα, τη ζωή τους εξαιτίας μιας γυναίκας – οι υπόλοιποι χάνουν απλώς την περιουσία, τη δουλειά τους, τους φίλους ή την οικογένειά τους…