Μάζεψε όλη την αγωνία της ένα κουβάρι και περίμενε να της τηλεφωνήσει. Σημείωνε τους ήχους από τις συσκευές του σπιτιού στον διάδρομο. Της φαινόταν ότι εκεί συγκεντρώνονταν, στο σημείο που ένωνε σαν σοκάκι δρόμου δύο δωμάτια και ένα μπάνιο. Η ώρα κόλλησε και στάθηκε στην άκρη της πόρτας να περιμένει, να ανησυχεί και να φαντάζεται. Ιστορίες φορτωμένες μ’ όσο παράλογο άντεχε το μυαλό της, τραβιόντουσαν από το κορμί της και έσταζαν στα ρούχα της μέχρι και στις πατούσες. Έπιανε μια ζέστη να την περιφέρει επίμονα και γεμάτη αμφιβολία, σαν πίδακας μικρός που έβγαινε από την ψυχή της…

Μέσα από μια πλάγια ματιά, που διαβάζει με συγκρατημένη συγκίνηση τη διαδικασία της επαφής, της απώλειας, της μοναξιάς, της συνεύρεσης με τον Άλλο, η συγγραφέας ξετυλίγει το ασπρόμαυρο «φιλμ» μιας οικείας ερωτικής σχέσης που είναι, τελικά, η κάθε σχέση. Τα μινιμαλιστικά κείμενα του τόμου φωτίζουν με ποίηση μικρές λεπτομέρειες στις οποίες ανατρέχει το σώμα και η ψυχή όταν ανακαλεί την ερωτική εμπειρία.