Τέχνη και ιατρική. Δυο κόσμοι διαφορετικοί που ωστόσο συνομιλούν, ανταλλάσσουν στοιχεία. Μήπως ο Καβάφης δεν μιλά για τα "φάρμακα της τέχνης της ποιήσεως" και ο Ιπποκράτης δεν αναφέρθηκε επιγραμματικά στην "μακρή τέχνη" της ιατρικής; Νόσος και ίαση. Ενδοσκόπηση, κατάδυση στο κρυμμένο, το άδηλο, το αινιγματικό και κάποτε απαγορευμένο βάθος του σώματος και της ψυχής. Περιπέτεια χιλιετιών, που φτάνει μέχρι τα πιο εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα που εξερευνούν τα σπήλαια, τα δάση, τα ποτάμια του εσωτερικού του ανθρώπινου σώματος.
Ο Μελέτιος-Αθανάσιος Δημόπουλος εισάγει από την πλευρά της ιατρικής το ζήτημα της θεραπείας. Η Πέπη Ρηγόπουλου, ανατρέχει στο μυθ-ιστορικό παρελθόν μιας αρχέγονης ενότητας τέχνης και ιατρικής, ενότητας που η νοσταλγία της στοιχειώνει και τον σημερινό νεοσαμανισμό, καθώς και τις διάφορες μορφές εναλλακτικής ιατρικής αλλά και τέχνης, όπως η περφόρμανς. Από την προϊστορία στην ιατρική της ελληνικής αρχαιότητας, και από εκεί στους άλλους μεγάλους πολιτισμούς, στους Μέσους Χρόνους και την νεωτερικότητα, αναδύονται απροσδόκητες πραγματικότητες, όπως ο διαχωρισμός σιαμαίων στο Βυζάντιο ή τα ευρωπαϊκά Θέατρα Ανατομίας που επιστρέφουν στις μέρες μας. Η Κορνηλία Πουλοπούλου και ο Γιάννης Μαρκάκης μελετούν τις σχέσεις δημιουργίας και ψυχικής διαταραχής βασισμένοι στα πρόσφατα πορίσματα της νευροβιολογίας, προτείνοντας νέους δρόμους διαλόγου. Ο Δημήτρης Παπαχαραλάμπους μάς ξεναγεί στο αχανές πεδίο όπου συναντώνται ιατρική και κινηματογράφος αποδεικνύοντας με απτά παραδείγματα ότι η τέχνη μπορεί να επηρεάσει και την ιατρική πράξη. Η Ιόλη Ανδρεάδη ερευνά μέσα από τα μονοπάτια της Ανθρωπολογίας του θεάτρου την τελετουργία των Αναστενάριων, επιμένοντας στην εσωτερική λογική των διαδοχικών τους σταδίων για να αναδείξει την σκηνική και την θεραπευτική διάσταση του εκστατικού φαινομένου.
Ο Πέτρος Αλεξανδρής μιλά γα τον στιγματισμό του νοσούντος, ακόμα και όταν η νόσος είναι πλέον ανενεργή, και η Άντζυ Καρατζά μιλά επί προσωπικού για την εμπειρία του καρκίνου.
Το βιβλίο αυτό ενδιαφέρει όχι μόνον καλλιτέχνες και γιατρούς αλλά κάθε άνθρωπο που πιστεύει ότι οι απαντήσεις που τόσο έχουμε ανάγκη στο θρυμματισμένο περιβάλλον μας, δεν μπορούν να πηγάσουν παρά μέσα από την αναπάντεχη συνάντηση κόσμων, εποχών και κλάδων που αν και μοιάζουν ξένοι ή και αντίθετοι επικοινωνούν: Οι υποδόριοι και οι υποσυνείδητοι τόποι του σώματος συναντούν τα φυσικά, τα αστικά, τα κοσμικά τοπία.