Το βίωμα ξεπερνά το προσωπικό, γίνεται συλλογικό και τα ποιήματα εκφράζουν τις αυταπάτες, τις ψευδαισθήσεις και τις εφιαλτικές διαψεύσεις μιας ολόκληρης γενιάς. Όπως το δέντρο, σύμβολο αυτονομίας, ζωής και θανάτου, φθοράς και αναγέννησης, ορατού και αόρατου με ρίζες στο υπόγειο, στο χθόνιο, με κορμό γήινο και κλαδιά υψιπετή, ζητά να ενωθεί με το υπέργειο φύλλωμα, το πνευματικό, το μεταφυσικό, έτσι ... >>>
