Σήμερα στο Νηπιαγωγείο ο Αργύρης είπε μια κακιά λέξη. Κι αυτή η λέξη, σαν μύγα, πέταγε εδώ κι εκεί κι ενοχλούσε. Ο Θοδωρής δεν μπορούσε να την ξεχάσει, κι ας μην ήξερε τι σημαίνει. Έτσι την έβαλε στο κουτί και την πέταξε στα σκουπίδια, όπως κάνει με τα κακά όνειρα. Όμως η λέξη-μύγα δραπέτευσε κι έκανε τη δασκάλα να τρομάξει, τη γιαγιά να θυμώσει και τη μαμά να κοκκινίσει. Γίνεται όλα αυτά να τα κάνει μοναχά μια λέξη; Και μάλιστα μια λέξη-μύγα;
