Ο Τρελαντώνης κυκλοφόρησε το 1932 και θεωρείται ένα από τα πιο προσωπικά αφηγήματα της Πηνελόπης Δέλτα. Στο βιβλίο αυτό η συγγραφέας εξιστορεί τις απολαυστικές σκανταλιές του αδερφού της, Αντώνη, με τρόπο ειλικρινή και συγκινητικό, νοσταλγώντας την ανεμελιά των παιδικών χρόνων.
Ο Αντώνης-Τρελαντώνης έβρισκε τον μπελά του γιατί συνέχεια έκανε σκανταλιές. Η θεία τού έριχνε βροχή τις τιμωρίες. Άκουγαν τα αδέρφια του κι απ’ τη μια ντρέπονταν για τις αταξίες του, απ’ την άλλη θα ήθελαν κι εκείνα να τον μιμηθούν: έκανε ακροβατικά, έπαιρνε βάρκες κι ανοιγότανε στο πέλαγος, πείραζε τα πράγματα του θείου και της θείας, τις στάμνες του Μπαρμπαγιάννη του Κανατά, ακόμα και τον σκύλο του Βασιλιά!
Αλλά όταν τον έπαιρνε ο ύπνος, ο Αντώνης ζούσε περιπέτειες κι έβλεπε όνειρα ηρωικά…
