Ερωτεύομαι το Σαν Φρανσίσκο με την πρώτη ματιά. Έχω δει και άλλες ωραίες πόλεις, με ομορφότερα και επιβλητικότερα κτίρια, με κομψά βουλεβάρτα και δενδρόφυτες αλέες. Αλλά το φως, ο ελαφρός αέρας, η μυρωδιά της θάλασσας, οι δρόμοι που ανεβοκατεβαίνουν, τα μικρά πάρκα στην κορυφή κάθε λόφου, η θέα που εναλλάσσεται διαρκώς, οι γειτονιές, καθεμιά με το δικό της ύφος – και κυρίως οι άνθρωποι που κατοικούν αυτή την πόλη ή απλώς την επισκέπτονται, με τη φιλική συμπεριφορά, και με αίμα ιρλανδέζικο ή ασιατικό ή ιταλικό ή αφρικανικό ή λατινοαμερικανικό ή κάποιον συνδυασμό των προηγουμένων – όλα αυτά μου φαίνονται μοναδικά, και απίστευτα γοητευτικά.

Φτάνοντας στις ΗΠΑ για μια πολύμηνη εκπαιδευτική άδεια, ως επισκέπτης ερευνητής, ο Μάνος Ματσαγγάνης ήρθε αντιμέτωπος με την πρόκληση να γράψει κάτι διαφορετικό, κάτι πέρα από τη μέχρι τότε αρθρογραφία του για την ελληνική κρίση. Στα Γράμματα από την Αμερική παρελαύνουν εκδηλώσεις και συνέδρια, κοινωνικές δραστηριότητες αλλά και εντυπώσεις από την καθημερινή ζωή. Πρόκειται για ένα μωσαϊκό εμπειριών, όπου συναντιούνται η ματιά του νέου επιστήμονα με τον απολογισμό ενός σκεπτόμενου ταξιδευτή, ο οποίος γοητεύεται από όσα βλέπει γύρω του, εξοικειώνεται με τη χώρα που τον φιλοξενεί, καταλήγοντας παραδόξως να αισθάνεται περισσότερο Ευρωπαίος παρά ποτέ. Στο φόντο των κειμένων, η έγνοια του συγγραφέα για την πάσχουσα Ελλάδα. Ιδωμένα όλα με ένα λεπταίσθητο χιούμορ αλλά και ψυχραιμία.