(Προς ασκηταριό)
Πέρασα το μοναστήρι ‒
Τώρα γνωρίζω.
Ο ασκητής έζησε
Τίποτε δεν εμπόδισε
Τον προκαθορισμένο δρόμο του.
Δέος, ερημιά. Και βλάστηση άγρια.
Μένω εκεί αιώνια.
Οι ψαλμωδίες, μακρόσυρτοι ήχοι
Φυσούν στ’ αυτιά μου.
Το βλέμμα χάνεται στην πράσινη θάλασσα.
Εδώ οι θεοί μεθούν με τον καρπό της ελιάς.
Οι άνθρωποι απλά σιωπούν.
