Το βιβλίο αυτό μπορεί να θεωρηθεί το κύκνειο άσμα του μεγάλου βρετανού ανθρωπολόγου και αφρικανιστή Victor Turner (1920_1983), συγγραφέα "κλασσικών" της ανθρωπολογικής βιβλιογραφίας όπως Το δάσος των συμβόλων (1967) και Η τελετουργική διαδικασία (1969). Έχοντας ερευνήσει εξονυχιστικά στο παρελθόν την τελετουργία (και όχι μόνο στις παραδοσιακές, φυλετικές της μορφές), εδώ επιχειρεί το αντίστροφο δρομολόγιο από εκείνων πολλών οραματιστών και δημιουργών του μοντέρνου θεάτρου: εκεί που αυτοί αναζητούν την προϊστορία της τέχνης τους στις θαμμένες της τελετουργικές ρίζες, ο Turner φωτίζει τις μικρο-διαδικασίες που οδηγούν την τελετουργία, καθώς πεθαίνει το πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο άλλοτε κάρπιζε και ανθοφορούσε, να μεταμορφωθεί σε τέχνη, παιχνίδι αναψυχής και καλλιτεχνική επιτέλεση. Η μεταμόρφωση αυτή είναι προφανώς μεστή σε ιστορικές σημασίες, λέει κάτι σημαντικό όχι μόνο  για την τροπή του πανανθρώπινου πολιτισμού (στον οποίο εκβάλλουν αναγκαστικά όλοι οι "πολιτισμοί") αλλά και για τη μορφή του δικού μας πολιτισμού.