Εξαιρετικά αφιερωμένο στους γονείς μου Κατερίνα και Γιώργο, οι οποίοι τελικά δεν χρειάστηκε ποτέ να μάθουν να με σηκώνουν.., γιατί πολύ απλά δεν με άφησαν ποτέ να λυγίσω και να πέσω κάτω..

Η Στέλα είναι διαφορετική. Δεν χρειάζεται πολύ χρόνος για να το καταλάβεις. Ούτε χρειάζεται να είσαι ειδικός. Και δεν είναι το ελλιπές βάρος της αυτό που δηλώνει τη διαφορετικότητά της. Γιατί
σχεδόν πάντα έχει φροντίσει επιδέξια να καλύψει τα σημεία του σώματός της που μαρτυρούν την ανορεξία. Η Στέλα είναι διαφορετική λόγω της πολυσχιδούς προσωπικότητας της. Μπορεί να σε θαμπώσει με την ευρυμάθεια της, να σε κατακτήσει με την εργατικότητα της, να σε αφήσει άφωνο με την ευχέρεια που χειρίζεται εννέα ξένες γλώσσες, να σε μαγέψει με το ζήλο της και την όρεξή της για ζωή.

Η Στέλα είναι ικανή σε ότι καταπιαστεί επαγγελματικά. Θα εκτελέσει κάθε εργασία της με μαθηματική ακρίβεια, εκπληρώνοντας στο ακέραιο κάθε υποχρέωση που θα της ανατεθεί. ʼλλωστε η τελειοθηρία της δεν της επιτρέπει λάθη. Και είναι σκληρή με τον εαυτό της, γίνεται συχνά αμείλικτη μαζί του, δεν του αφήνει πολλά περιθώρια χαλάρωσης, τον περιορίζει ασφυκτικά. Πολλές φορές αδυνατείς να συλλάβεις με ποιον τρόπο αυτό το σώμα κρύβει τόση ενέργεια, πώς μπορεί να δουλεύει δεκάξι ώρες το εικοσιτετράωρο, πώς μπορεί να κάνει τρεις και τέσσερις ώρες κάθε μέρα σκληρή γυμναστική.

Η Στέλα είναι αληθινή. Θα σου πει ευθέως τι σκέφτεται, τι γνώμη έχει για σένα, που διαφωνεί, και ας μην γίνεται πολλές φορές αρεστή. Κυρίως όμως είναι αληθινή γιατί δεν δίστασε να αποκαλυφθεί, να
ξεγυμνωθεί μπροστά σε όλον τον κόσμο και να αποκαλύψει τι είναι αυτό που τρώει τις σάρκες της, η «Λερναία Ύδρα» όπως την αποκαλεί και η ίδια… η νευρογενής ανορεξία. Η νόσος που κρύβεται ύπουλα και ξαναεμφανίζεται, κάθε φορά και πιο απειλητική αν δεν προσπαθείς διαρκώς να την πολεμάς. Η νόσος που δεν μπορεί να την συλλάβει ο κοινός νους, αυτός για τον οποίο το φαγητό είναι
απόλαυση ενώ για τον ανορεξικό είναι τρομακτικός εχθρός. Η νόσος που χρειάζεσαι πολλούς συμμάχους για να την υπερνικήσεις σε έναν πόλεμο που φαντάζει για πολλούς άνισος.

Η Στέλα είναι μαχητής. Κρύβει μέσα της ανεξάντλητα αποθέματα για αγώνες και μεγάλη δίψα για ζωή. Παλεύει σκληρά κάθε μέρα. Το καταλαβαίνει κανείς διαβάζοντας τις σελίδες αυτού του βιβλίου.
Και αν έχασε προσωρινά κάποιες μάχες, η θέλησή της για αλλαγή και το πάθος της για μια φυσιολογική ζωή θα της χαρίσουν τελικά τη νίκη στον πόλεμο με την ανορεξία.

Γιώργος Παπαζήσης
Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής
Επίκουρος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.