[...] Ο Στάθης Κοψαχείλης, ως ικανός διηγηματογράφος, προσεγγίζει το υλικό του χαμηλόφωνα, υπαινικτικά, μ’ έναν μαγικό ρεαλισμό που αναδύεται αξιοποιώντας τα απλούστερα στοιχεία –τη φύση, τα ζώα, τα νεύματα, τις αποσιωπήσεις– και υποβάλλοντας στον αναγνώστη μια βαθύτερη, ανησυχητική αίσθηση που συχνά προκαλεί ρίγος. Πρόκειται για το ίδιο ρίγος που χαρίζει η ποίηση [...]
Γιάννης Παλαβός, περ. ΧΡΟΝΟΣ
