....Πρόκειται για την έβδομη ποιητική συλλογή της Ανθής Μαρωνίτη μέσα από την οποία η ποιήτρια και επιμελήτρια φιλολογικών και λογοτεχνικών εκδόσεων , γράφοντας για τα δικά της συναισθήματα ( ίσως να ) μας βοηθά να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα και τα δικά μας.

[απόσπασμα κριτικής για το βιβλίο της Ανθής Μαρωνίτη « Χρωμοσώματα –  Της Απώλειας », στην Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ - Ορίζοντες, 22/5/2012.]

Η Ελληνίδα ποιήτρια εκφράζει τις ανησυχίες της με έμμετρο τρόπο , με μεστούς στίχους που μιλούν για τα πιο βαθιά συναισθήματα του ανθρώπου: την απέραντη θλίψη, τον έρωτα, τη μοναξιά, το τεράστιο κενό που αφήνει πίσω ένας χωρισμός, μια ξαφνική απουσία....

[κριτική για το βιβλίο της Ανθής Μαρωνίτη

«Χρωμοσώματα –Της Απώλειας »,», στο περιοδικό ELLE, 1/6/2012]

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η Ανθή Μαρωνίτη γεννήθηκε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη. Από το 1972 ζει μόνιμα στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Λίγο πριν κόψει το χαμόγελο (Άγρα, 1997), Ο ρυθμός ζεστός (Άγρα, 2000), Ξύλα υγρά (Άγρα, 2002), Τρεις φωνές (Άγρα, 2004), Το ακόντιο (Κέδρος, 2006), Κάπως έτσι (Κέδρος, 2009), Χρωμοσώματα – Της απώλειας (Άγρα, 2012)

Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα σουηδικά, στα γερμανικά, στα γαλλικά και στα αγγλικά.

ΦΩΝΗ

Έρχομαι εδώ — χρόνια

Γιατί στοιχειώνουν τα στοιχειά

τους φόβους μου

με νανουρίζουν δίχως ηλικία

Η θάλασσα κλοιός

σφίγγει τη στεριά

Μόνο το μάτι σαν πουλί

Στην εξουσία ο άνεμος

δίχως διαδοχή

Κάποιες νύχτες μόνο

καταδέχεται

Το φως φωτιά

εισβάλλει από σκοτεινά παράθυρα

το σπίτι φλέγεται

...κι ευχαριστώ τη δύστροπη σιωπή:

υποχωρεί για λίγο

αρθρώνοντας φωνή