Το βιβλίο δίνει έμφαση στην περιγραφή των επιλογών και των κριτηρίων με βάση τα οποία συγκροτείται η μεθοδολογία σε μια εμπειρική έρευνα και αναφέρεται συστηματικά στις σχέσεις ανάμεσα στην επιστημολογία, τη μεθοδολογία και την κοινωνική θεωρία.  Αναλύει επίσης διεξοδικά τη διαδικασία της εννοιολόγησης, η οποία αποτελεί το κατεξοχήν πεδίο σύζευξης της θεωρίας με τις μεθόδους.  Ακόμα, εξετάζεται η σχέση της μεθοδολογίας με την ανάπτυξη ερευνητικών υποδομών με άξονα τις πρακτικές δυνατότητες καταγραφής και ανάλυσης της εποχής της. Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα ακόμα εισαγωγικό εγχειρίδιο για τις μεθόδους, αλλά για ένα βιβλίο αναφοράς για τον μεθοδολογικό σχεδιασμό συνολικά όπου οι φοιτητές θα ανατρέχουν καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών του. Θα καταλάβουν ότι καμία μέθοδος δεν είναι a priori καλύτερη ή χειρότερη, αλλά ότι μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο κατάλληλη για την επίλυση ενός προβλήματος.