Το θέμα με τη Μάργκο Ροθ Σπίγκελμαν είναι πως ουσιαστικά το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να την αφήνω να μιλάει κι όταν κάποια στιγμή σταματούσε να μιλάει να την προτρέπω να συνεχίσει, λόγω του ότι, πρώτον, ήμουν πέραν πάσης αμφιβολίας ερωτευμένος μαζί της, δεύτερον, ήταν μια κοπέλα που όμοιά της δεν είχε υπάρξει ποτέ, μα ποτέ, και, τρίτον, η ίδια δε μου έκανε ερωτήσεις…
