1965: Ο Στέλιος Καζαντζίδης φτάνει στον σταθμό του Μονάχου για να δώσει μια σειρά από συναυλίες σε όλη τη Γερμανία. Σε μια γωνιά του ίδιου σταθμού ο Στρατής

Κοκκινίδης, ένας έλληνας μετανάστης, βρίσκεται νεκρός. Ο φόνος του δεν θα εξιχνιαστεί ποτέ.

Πενήντα χρόνια αργότερα, ο ερευνητής και σκιτσογράφος Παύλος Γ., ως οφειλή στον αστυνόμο πατέρα του, θα ασχοληθεί με την υπόθεση. Τα ίχνη θα τον οδηγήσουν στη

Νάουσα, τόπο καταγωγής του Κοκκινίδη, και πίσω στα χρόνια της Κατοχής, για να ανακαλύψει ερωτικά μυστικά, δωσίλογους, λίρες, προδοσίες και επαναστάτες. Θα αφήσει για λίγο την αγαπημένη του τζαζ για να ακούσει τα τραγούδια του Στέλιου και θα ανταμειφθεί από την κόρη της Πηνελόπης των τρένων με είκοσι 45άρια δισκάκια. Και όταν όλα θα έχουν πια τελειώσει, ο κόσμος της μετανάστευσης δεν θα του είναι πια ξένος.

Ο ΗΡΩΑΣ

Ο Παύλος Γ. είναι αρχιτέκτονας με «γονίδια ντετέκτιβ», ο οποίος επί χρόνια συνεργαζόταν με την αστυνομία ως σκιτσογράφος και διατηρεί τον ρόλο του ειδικού συμβούλου του Τμήματος Ανθρωποκτονιών σε δύσκολες υποθέσεις. Ο πατέρας του, τέως διοικητής Ασφαλείας, του έχει αφήσει κληρονομιά το αρχείο του με μια σειρά από ανεξιχνίαστες υποθέσεις. Για μια ακόμα φορά ο Παύλος ανοίγει έναν φάκελο. Ο τίτλος του είναι «Η Πηνελόπη των τρένων».