Ένα μυθιστόρημα υπερρεαλιστικό, χειμαρρώδες, ηθικό, άσεμνο, χριστιανικό, αθεϊστικό, θεολογικό, σαρκαστικό, ποιητικό. Προπάντων, μια αλληγορία για την πάλη του ανθρώπου με το μυστήριο της ζωής.
Ήταν ένα έξοχο κινηματογραφικό πλάνο που θα το ζήλευε ο Ταρκόφσκι. Ξαφνικά κυριεύτηκε από μαγεία και του δημιουργήθηκε η παραίσθηση ότι η Μαρίνα δεν ανεβαίνει από το μετρό για να τον συναντήσει αλλά αναστήθηκε από τα έγκατα της γης και αναλήπτεται προς τον ουρανό. Όταν έφτασε στο τελευταίο σκαλοπάτι, άπλωσε με αγωνία το χέρι του και την άρπαξε σφιχτά από το μπράτσο για να μη συνεχίσει την πορεία της προς τον ουρανό, πριν του αποκαλύψει για ποιο λόγο ήρθε στη γη να τον συναντήσει.
