ΟΜΗΡΙΑ Μη με κοιτάς βαδίζω πλάι στο γκρεμό Υπάρχω μόνο γιατί ετούτος ο χαμός θέλει ένα πρόσωπο για να ξεδίνει η θλίψη στους περιπάτους του απογεύματος Ομήρους κρατώ το ποίημα και το όνειρο και δε φοβάμαι Τους ανταλλάσσω πάραυτα ελάχιστα τα λύτρα που ζητάω
