...ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η πρώτη αίσθηση που είχα διαβάζοντας τα κεί-
μενα του Βασίλη ήταν μιάς λιτής λυρικότητας, ενός
ευγενικού ρομαντισμού, που πολύ αραιά συναντάς
πλέον στις μέρες μας, και το συναίσθημά μου ήταν
ευχάριστο και τρυφερό, ταίριαζε άλλωστε με την
εικόνα του ανθρώπου, την οποία είχα σχηματίσει
γνωρίζοντάς τον 30 χρόνια περίπου.

Καθώς προχωρούσαν οι αναγνώσεις, όπως συνή-
θως γίνεται όταν ο λόγος είναι αληθινός, σιγά σιγά
η αίσθηση γινόταν πιο σαφής.

Άρχισε να αναδύεται μια ιστορία που ξεκινά τα
χρόνια της απριλιανής Χούντας, με πλήθος ελπίδες,
πόθους κι ιδανικά ενός ανθρώπου που ζει και ανα-
μετριέται με την ελληνική –και ανθρώπινη– πραγ-
ματικότητα, η οποία με τις διαψεύσεις και τα άδικά
της τον θλίβει, τον απογοητεύει, τον πονά. Στο πλάι
όμως, και ισοδύναμα πάντα, εντρυφά και η ομορ-
φιά, η ψυχή που λαχταρά και γεύεται, δέχεται την
απώλεια και περιμένει ξανά, βρίσκει αυτό που ανα-
ζητά και χαίρεται, και δεν παύει ποτέ να αγρυπνά.
Αυτή την πιο σύνθετη εικόνα του Βασίλη δεν την
είχα αντιληφθεί, δεν ήταν ορατή, στις λεπτομέρειές
της τουλάχιστον, σε μένα. Τα κείμενά του μου την
εμφάνισαν, ολοκάθαρη όμως. Και τότε, για άλλη
μια φορά ένιωσα τη σημαντικότητα του να γράφει
κανείς και να διαβάζεται.
Γνωρίζονται έτσι οι άνθρωποι πιο καλά, με νόημα.

Νοέμβρης 2014
ΡΟΥΛΑ ΖΟΥΠΑΝΙΩΤΗ
(Φιλόλογος)

- See more at: http://www.lexitipon.gr/product/292/apostagmata.html#sthash.MqXxBUHP.dpuf