Η οικοδόμηση των μαθηματικών εννοιών είναι νοητικές διαδρομές και αναδρομές ανάμεσα στην εμπειρία, στην απορία και στη θεωρία. Τοποθετώντας την έννοια της σχέσης στο επίκεντρο της μαθηματικής δραστηριότητας, η προτεινόμενη αναστοχαστική οικοδόμηση εκτυλίσσεται γύρω από τις διαφο­ρετικές εννοιοποιήσεις που λαμβάνει η συνεχώς παρούσα αμφίδρομη σχέση ανάμεσα στο μέρος και στο όλο. Μαθηματικοί ερευνητές και ερευνήτριες, εκπαιδευτικό προσωπικό, μαθήτριες και μαθητές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης ακολουθούν συγγενή αναστοχαστικά μοτίβα για να οικοδομούν και να ενοικούν το μαθηματικό περιεχόμενο και τις εκφράσεις του. Συναντούν εμπόδια και δημιουργούν νέα εννοιακά τοπία, όπου τα εμπόδια γίνονται τα ίχνη των διαδρομών τους. Μέσα από πολλαπλές αναπαραστάσεις, διαισθάνο­νται την αναγκαιότητα της απόδειξης και την αναζητούν στην πειθαρχία του υλικά-αισθητηριακά απελευθερωμένου, λογικά δεσμευμένου συλλογισμού.
Ανάμεσα στο μέρος και στο όλο, επανανοηματοδοτούν τις μαθηματικές εμπειρίες διαταράσσοντας την εκάστοτε ισορροπία, ώστε να αναδύεται η μάθηση σε μια νέα ποιότητα νοημοσύνης. Με την οπτική της Διδακτικής των Μαθηματικών, το βιβλίο παρακολουθεί τις αναστοχαστικές διαδρομές, τις έννοιες και τις τεχνικές που κατασκευάζονται, τους περιορισμούς της εμπειρίας και της έκφρασης, τις εναλλακτικές εκδοχές και το πολύπλευρο βίωμα της μαθηματικής ενασχόλησης.