Η ο­μόρ­ρυθ­μη ε­ται­ρί­α κα­τά την ει­σα­γω­γή του ν. 4072/2012 εί­χε ή­δη κλεί­σει δυ­ο πε­ρί­που αι­ώ­νες ζω­ής στην ελ­λη­νι­κή έν­νο­μη τά­ξη.
Κα­τά την χρο­νι­κή αυ­τή πε­ρί­ο­δο η ο­μόρ­ρυθ­μη ε­ται­ρί­α, α­πο­τε­λών­τας ό­χη­μα μι­κρής και με­σαί­ας ε­πι­χεί­ρη­σης για την ά­σκη­ση εμ­πο­ρι­κής δρα­στη­ρι­ό­τη­τας, ή­ταν προ­σκολ­λη­μέ­νη στις ρυθ­μί­σεις που α­φο­ρού­σαν την α­στι­κή ε­ται­ρί­α, οι ο­ποί­ες σε πολ­λά ση­μεί­α δεν συμ­βά­δι­ζαν με τους εν­τα­τι­κούς ρυθ­μούς των εμ­πο­ρι­κών συ­ναλ­λα­γών.
Προς την κα­τεύ­θυν­ση αυ­τή κι­νεί­ται ο νό­μος 4072/2012, ο ο­ποί­ος, χω­ρίς να κα­ταρ­γεί τον προ­σω­πο­πα­γή χα­ρα­κτή­ρα της ο­μόρ­ρυθ­μης ε­ται­ρί­ας, προ­τεί­νει μέ­τρα, που αν δεν α­να­τρα­πούν με αν­τί­θε­τη α­πό­φα­ση των ο­μορ­ρύθ­μων ε­ταί­ρων, ε­νι­σχύ­ουν την ε­πι­χεί­ρη­ση και την κα­θι­στούν πιο α­νε­κτι­κή α­πέ­ναν­τι στις τυ­χόν αν­τι­ξο­ό­τη­τες που θα εμ­φα­νι­σθούν.
Έ­να α­πό τα μέ­τρα αυ­τά εί­ναι και η δι­κα­στι­κή λύ­ση της ε­ται­ρί­ας, που α­πο­τε­λεί το θέ­μα της πα­ρού­σας με­λέ­της, η ο­ποί­α στο­χεύ­ει στη δι­α­τή­ρη­ση της ε­πι­χεί­ρη­σης και τον εκ­συγ­χρο­νι­σμό της ελ­λη­νι­κής ο­μόρ­ρυθ­μης ε­ται­ρί­ας και την προ­σέγ­γι­σή της με τον αν­τί­στοι­χο τύ­πο αλ­λο­δα­πών δι­καί­ων.