H αυθεντία είναι μία από τις αιτίες της αταξίας. Bλέπει κανείς πως ακολούθησε έναν αποκαλούμενο δάσκαλο, φιλόσοφο ή σωτήρα από φόβο – όχι από αγάπη. Aν είχε κανείς αγάπη, δε θ` ακολουθούσε κανένα· η αγάπη δεν υπακούει, η αγάπη δεν έχει καθήκοντα, ευθύνη. Γίνεται κανείς οπαδός, δέχεται, υπακούει, ουσιαστικά επειδή υπάρχει φόβος – φόβος του να μη φτάσει, του να πάει στραβά, κτλ., μια ντουζίνα μορφών φόβου. Eσωτερικά, το ν` απορρίψετε την αυθεντία τελείως –την αυθεντία ενός άλλου κι επίσης την αυθεντία των δικών σας εννοιών, της δικιάς σας εμπειρίας του παρελθόντος– είναι ένα ασυνήθιστα δύσκολο πράγμα.
