Άρχισα να ξανανεβαίνω το γκρεμό Μεγάλο κάτοπτρο μέσα και γύρω μου στημένο απλώνω χέρια μπας και πιάσω πουθενά αλλά πώς πιάνεται κανείς απ'τους καθρέφτες; Ρίχνω τα μάτια και με βλέπει ένα παιδί σκύβω να πιάσω το σχοινί που μου πετά τα χρόνια που του λείπω ξεδιπλώνουν
