Ένα πανηγύρι είναι το βιβλίο αυτό· χρώματα κι αρώματα, ρυθμός και φαντασία και χιούμορ ανυπότακτο και απεριόριστο. Αλλά γιατί να περιοριστεί και να υποταχθεί ή να ελεγχθεί το χιούμορ; Υποτάσσεται το πνεύμα –υπό ομαλές και κανονικές συνθήκες, βέβαια–, οι αστραπές του νου χλομιάζουν ή εξαντλούνται; Μάλιστα, δεν είμαι σίγουρη ότι και σε συνθήκες βίας ή καταναγκασμού το χιούμορ εγκατέλειψε τον άνθρωπο. >>>
