Tο παραμύθι έχει να προσφέρει πολλά μέσα από τις διαχρονικές και ανθρωπολογικές επισημάνσεις, μέσα από τα κρυμμένα νοήματα και την απλή, αλλά αυθεντική αντίληψη για τη ζωή και τις αξίες της.

Με τη φιλολογικοϊστορική και ανθρωπολογική προσέγγιση ανιχνεύονται τα πραγματολογικά και παραμυθιακά στοιχεία (μοτίβα κ.λπ.) σε σχέση με τον «βιότοπό» τους , τις παραλλαγές και προπάντων την σύγχρονη κοινωνική ανταπόκριση σε ιδεολογία, αξίες και άλλες μεταβλητές.

Έτσι, στα μελετήματα του Α΄ μέρους γίνεται λόγος για σύγχρονα θέματα, που περιέχονται στα παραμύθια όπως η ανύπαντρη μητέρα, η ανδροκρατούμενη κοινωνία, η ομοφυλοφιλία, η αγωνιστικότητα, το πεπρωμένο, η αξία της φιλίας, η δύναμη της αγάπης κ.ά. Επιπλέον γίνεται αναφορά ειδικά στην εικόνα των δέντρων έτσι όπως διαπιστώνεται σε θεσσαλικά παραμύθια αλλά και σε ανέκδοτα παραμύθια της Θεσσαλίας κατατεθειμένα στο Εργαστήριο Λόγου και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Το Β΄ μέρος αναφέρεται στη δυνατότητα που παρέχουν ο λαϊκός πολιτισμός και ιδιαίτερα η λαϊκή παράδοση, με αφορμή ένα παραμύθι ή μια παροιμία, για την εφαρμογή της διαθεματικότητας, όπως ορίζεται από το ΔΕΠΠΣ (Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών) και το ΑΠΣ (Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών).

Στο Γ΄ μέρος παρατίθενται εισαγωγές και πρόλογοι σχετικά με ελληνικά λαϊκά παραμύθια καθώς και ένα επίμετρο για τα παραμύθια από την Αρμενία