Μπατάρισε η ψυχή σαν κάβουρας λοξοδρομεί ψηλαφιστά εναντιοδρομεί γυρίστηκε τα έξω μέσα απ'των αισθήτων τη γοητεία στων νοητών την πολιτεία απ'το εφήμερο γίγνεσθαι στο καθαρό είναι Έρχομαι εκ καθαρών καθαρά στην ενατένιση του όντως όντος του αναλλοίωτου κι αιώνιου φωτός στη γνώση της πρώτης αρχής του Παντός.
Ες αεί περιιπτάμενος Σκοτεινός ναυαγός του φωτός
Ποιητικές εικόνες σαν μικροί φάροι μέσα στην ομίχλη της κοσμικής αμφιβολίας. Η ποίηση της Μαργαρίτας Παπαγεωργίου είναι μαζί και συμβολισμοί μιας μεταφοράς ή και αναφοράς των κοσμικών στοιχείων και πλασμάτων σε έννοιες αρχετυπικές, σε μια ποιητική απαρχή των όντων.
Ανάμεσα στα πλάσματα του βιβλίου της είναι ο κάβουρας, είναι ο γλάρος, είναι το ψάρι, είναι ο αχινός, το κοχύλι. >>>
